Bilmenin beklemesi olur Bulmanin degil
Buldugunu biliyorsan yasarsin.
Yasam ara sıra sıkılıp Bilmedigin bir bulgu verir
Farkli olacagina inandirip kendini Yasarsin.
Oysa butun farklarin sonucu aynidir.
Artik bulmayi beklersin…
Lisedeyken Taksim’e her gidisimizde Halep Pasajindaki Liman’a ugrardik. Liman bir suru rozet ve bunun gibi para harcatacak ufak tefek seyler satan eglenceli bir dukkandi. Hala var midir bilmiyorum, bir ara kapanacakti. Dukkana girmemiz demek, bir suru rozet alip cikmak demekti. Iste bu rozetlere ve bilumum ivir zivira paralari doktugumuzde dukkandan kitap ayraci ya da ufak kagitlarda siirler verirlerdi. Rozetleri tabi ki sirt cantamiza takardik, siirleri de calisma masamin sagina soluna yapistirirdim. Artik yukaridaki siiri ne kadar uzun sure gorduysem, uzerinden 10 sene gecmesine ragmen hala aklimda. Sanirim sair Tayfun Polat’ti…
Aşkımın geçen seneki doğum günü hediyesi Elmo. Ailemizin yeni üyesi. Tam bir terapi oyuncağı. Gıdıklayınca gülmeye başlıyor kahkaha atarak yerlerde yuvarlanıyor. Moraliniz bozuk da olsa gülmek istemeseniz de onunla birlikte gülmeye başlıyorsunuz. Acıkınca da pil yiyor. Müthiş tatlı bir yaratık. Eski bi Susam Sokağı hayranı olarak Elmo en sevdiğim oyuncağım oldu. Zaten Libya’da sadece Elmo ve yine doğumgünü hediyesi olarak gelen inek Mö var. Onun dışında hiçbir oyuncağımı Libya’ya getirmedim. Ama bu ikisi yetiyor zaten. Yandaki fotoğraf da bizimle Regata’ya geldiği gün çekildi.
