Küçüklüğümden beri köfteyi severim. Ama şimdi anlatacağım köfteyi hepsinden daha çok seviyorum. Çünkü o benim kaplumbağam :)

Bir ay kadar önce ofisten bir arkadaşımın elinde minicik bir kaplumbağa gördüm. Bizim Türkiye’deyken bir su kaplumbağamız vardı, adı Vosvos’tu. Ama arkadaşımdaki daha önce Türkiye’de gördüğüm kaplumbağalara hiç benzemiyordu, şirin ötesi bir şeydi.  Adı Turtaymış. Kara kaplumbağasıymış. Sonradan öğrendiğime göre Türkiye’de kara kaplumbağası beslemek yasak olduğu için bu türünü hiç görmemişiz. Birkaç gün Turta’yı sevdim, gidip gelip sürekli besledim ama beni kesmedi. Ben de alsam mı diye düşünmeye başladım. Tabi evde siyami (kedimiz) olduğu için biraz riskli bir durumdu.

En sonunda Suq El Talat’taki pet shop’ta kaplumbağaları görünce daha fazla dayanamadık ve içlerinden en küçüğünü aldık. Mini minnacık, avuç içinin yarısı kadar, potu potu çok sevimli birşeydi. Alışveriş merkezinde olmanın verdiği korkuyla kabuğundan hiç çıkmıyordu. Şekil olarak köfteye çok benzediği için aşkım ona Köfte adını verdi.

Köfte ilk günlerde korkudan kafasını dışarı hiç çıkarmadı. Sürekli uyku halindeydi. Hava da biraz soğuk olduğu için yarı kış uykusunda gibiydi. Bu biraz işe yaradı, çünkü Siyami Köfte’nin bir taş olduğuna karar verdi ve bir daha onunla ilgilenmedi. Ama internet araştırmalarım sonucu bebek kara kaplumbağlarının kış uykusuna yatmaması gerektiğini, uyursa beslenemeyip öleceğini öğrendiğim için sürekli uyandırıyordum.

Sonra Köfte zamanla ortama ve bize alışmaya başladı. Ofisin maskotlarından biri oldu. Bütün gün herkesin masasında orada burada dolaşmaya başladı. Tabi bol bol sağda solda uyuyakalarak :)

Artık o ailemizin bir üyesi. Her gün 8 bucukta bizimle birlikte iş başı yapıyor. Saat 10 civarı uyanıp brokolisini, brokoli bulamazsa hindiba çiçeğini ya da başka herhangi bir çiçeği yiyor, sonra masaların üzerinde dolaşmaya çıkıyor. Birkaç kişinin klavyesinin üstünden geçip bir zımba ya da delgeç yanında uyuyakalıyor.

Öğle arasında öğlen yemeğini yiyor, güneş varsa bahçede güneşleniyor, hava sıcaksa kendini suya atıyor. Hava soğuksa sıcak su torbasının üzerinde Turta ile birlikte başaşağı uyuyor.

Haftasonları da biz bahçede otururken etrafı keşfediyor. Bütün ağaç dipleri, tüm yapraklar, çiçekler onun oluyor. Köfteninn bizimle birlikte mutlu olduğunu düşünüyorum. En azından alışveriş merkezindeki bir pet shopta bakıldığından çok daha iyi bakılıyor. Benim için de muhteşem bir terapi oluyor. Kaplumbağamı seviyorum :)