Tekrar Türkiye’deyim! Bir kez daha anladım ülkem gibisi yok… Dün akşam Libya’dan İstanbul aktarmalı Antalya’ya geldik. Ailemi çok özlemişim. Ezgi’mle babam bizi havaalanında karşıladılar. Bugün Pazar olduğu için babam da evdeydi. Sabah süpper bi anne kahvaltısından sonra çıkıp buranın en büyük parklarından Karaalioğlu Parkı’na gittik. (Yemyeşil yıllık ağaçların arasından kuşbakışı falez-deniz-dağ manzarası izlenebilecek; görülmesi gereken parklardan biri. Gidilmişken çay bahçesinde semaverde çay da içilmeli mutlaka.)

Sonra da aynı parka yakın Atatürk Müzesi’ni ziyaret ettik. Atatürk Müzesi’ni ayrı bir başlıkta fotoğraflarla anlatmak istiyorum. Balık pazarına uğrayıp mezgitlerimizi ve tahin helvalarımızı da aldıktan sonra fırından taze ekmek alıp eve geldik. Birazdan balık ziyafeti var yani.
Bugün bir kez daha, etraftan ve kimseden çekinmeden açık havada özgürce dolaşabilmenin değerini anladım. Ülkemin havasını suyunu insanını özlemek ayrı, verdiği özgürlük hissini özlemek çok başka.